Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Politika Belgesi-III ve Eylem Planı (ÇSGB)
“Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi”, “Avrupa Sosyal Şartı” ve “Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Uluslararası Sözleşmesi” gibi evrensel belgelerde bireylerin sağlıklı ve güvenli bir çalışma ortamında çalışma hakkı vurgulanmaktadır. Anayasanın 49 uncu ve 56 ncı maddelerinde de; devletin, çalışanların yaşam kalitesini yükseltmek ve çalışma hayatını geliştirmek amacıyla çalışanları korumak ve çalışmayı desteklemenin yanı sıra herkesin hayatını, beden ve ruh sağlığı içinde sürdürmesini sağlamak üzere gerekli tedbirleri alacağı hükmü bulunmaktadır. Bu doğrultuda ülkemizde, Uluslararası Çalışma Örgütü’nün (ILO) 155 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği ve Çalışma Ortamına İlişkin Sözleşmesi 7 Haziran 2004 tarihli ve 5038 sayılı Kanunla, 161 sayılı İş Sağlığı Hizmetlerine İlişkin Sözleşmesi 7 Haziran 2004 tarihli ve 5039 sayılı Kanunla ve 187 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliğini Geliştirme Çerçeve Sözleşmesi 29 Mayıs 2013 tarihli ve 6485 sayılı Kanunla onaylanmıştır.
Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Konseyi kuruluş amacına uygun olarak, 2006-2008 (I. Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Politika Belgesi) ve 2009-2013 (II. Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Politika Belgesi) dönemlerinde iş sağlığı ve güvenliği alanında ülkenin politikalarını belirleyerek bu politikalar doğrultusunda çalışmaların yürütülmesine katkı sağlamıştır. 2009-2013 döneminde tüm çalışanları kapsayan ve önleyici yaklaşımı esas alan 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu yayımlanmış olup ikincil mevzuat çalışmaları da tamamlanmıştır. Avrupa Birliği mevzuatına paralel bir iş sağlığı ve güvenliği mevzuatının oluşturulmasının yanı sıra iş kazası ve meslek hastalıklarının önlenmesi amacıyla iş sağlığı ve güvenliği kültürünün oluşturulmasına yönelik bilinçlendirme çalışmalarımız da devam etmektedir.
